Kies hieronder jouw favoriete leesvorm: audio, Word, PDF of de online tekst onderaan.
Deze introductie bevat visuele en praktische informatie.
Ga voor een overzicht van de voorstellingen met live audiodescriptie naar komthetzien.nl/WatMoetenWeMetMaartje
Als actrice Maartje aankondigt dat ze stervende is, maar er 'absoluut niet over wil praten', breekt er paniek uit. Haar besluit door te spelen tot de laatste snik doet niet alleen het theatergezelschap wankelen, maar ook de jarenlange vriendschap.
Hilarische repetities, verschillende scenes uit toneelstukken die ze met elkaar hebben gespeeld, kleedkameronthullingen en ontroerende confrontaties volgen elkaar op en ondertussen praat niemand over wat er écht gaande is.
Een vrouw met licht grijzend schouderlang haar.
Een grote man met kort donker krullend haar. Hij heeft een baardje van een paar dagen en draagt een bril.
Een vrouw met roodbruin lang haar.
Rupert is de kleinste van het stel. Hij heeft kort stijl spierwit haar, een rond gezicht en draagt een zwarte bril.
De basis van het decor stelt een theatertoneel voor. Met houten frames zijn de coulissen en de achterwand gemaakt. Normaal zit er zwarte stof op deze frames. Maar nu zit er niets op, zodat er ook te zien is wat er achter de schermen gebeurt.
Links en rechts staan in de coulissen kledingrekken en kleedkamerwerkbladen, met spiegels en stoelen. Maar op de plek van de spiegels zit een gat. De acteurs doen dus alsof ze in de spiegel kijken, maar in werkelijkheid kijken ze dwars door de spiegellijst de zaal in.
Het stuk speelt zich voornamelijk af in de kleedkamer, afgewisseld met scenes uit toneelstukken die ze samen in verschillende theaters hebben gespeeld of nog steeds spelen. Ze wisselen dus vaak van decor en kleding.
In dit stuk speelt Maartje Mevrouw Deborah. Een deftige mevrouw. Donker sjiek groenblauw geruit jasje met bijpassende rok. De witte kraag van haar bloes komt onder het jasje vandaan.
Nico speelt Tuinman Jan, in groene broek, groene jas met veel zakken en een grijze muts op.
Anneke is Dini de werkster, in een tuttig gestreept jurkje, een geel vest, een korte krulpruik en goedkope instappers.
Rupert is Edward de speelgoedmiljonair, in een overdreven groot krijtstreepjes pak. Met zwart/witte lakschoenen en een nette stropdas. Door de grote jas lijkt Edward breed, met hele korte beentjes.
Dit stuk, het tuimelraam, komt een paar keer terug. In verschillende decors:
Het landhuis: Er hangt dan een groot wit raam, bestaand uit 24 kleine ruitjes midden achterop. Ervoor staat een slanke houten schrijftafel en een stoel.
In de tuin: 2 lage tuinstoelen, met midden achter een wit tuinhek vol met rozen.
De kerk: Een hoog slank kerkraam met kleurig glas in lood hangt achterin. Daaronder 2 knielbankjes. Nico speelt hier de pastor, in zwarte jurk en zwart mutsje.
Rechts staat een mooie beige leunstoel, achterop hangt een raam met 20 kleine ruitjes, de bovenkant van het raam heeft de vorm van een boog.
Rupert speelt hier de Baron, in een lichtbruin pak. Nico speelt de dokter, in wit overhemd met grijs giletje, Anneke speelt dienstmeid Mitzi in een zwart jurkje met wit schort en traditioneel wit dienster-mutsje.
Op de plek waar de ramen hingen, hangt nu een grote poster van een besneeuwd berkenbos.
Anneke speelt een legerofficier met een bruin uniform met pet. Ze loopt met een stok. Nico speelt een soldaat in een grote grijze uniformjas met een hoge bontmuts op en een zwarte doek voor 1 oog. Maartje heeft ook zo'n grijze jas en zwarte bontmuts. Ze heeft in haar ene hand een groot geweer, haar andere arm zit in een mitella. Middenvoor zit Rupert in een rolstoel, met rode dekentjes over zich heen, zijn ene been zit in het gips en steekt recht naar voren onder het dekentje uit. Op zijn schoot zit een klein dik hondje, het is een poppenkast pop, waar Rupert zijn hand in heeft gestoken, zodat het beest kan bewegen en blaffen.
Ze gaan als groepje voor de poster met bomen staan en zien er dan heel grappig uit als een zooitje ongeregelde veteranen.
Er hangt een goedkoop raam, met rommel op de vensterbank. Ervoor staat een oude grijze leren bak en links een formica tafeltje en stoel. Op de tafel staan flessen drank.
Nico speelt Joe, in armoedig leren vestje, een pruik met warrig lang haar en een blauw petje op. Rupert speelt moeder, met een pruik slordig lang haar en een mintgroene ochtendjas over een T-shirt en een rok. Maartje speelt mevrouw Jenkins-Jones, een vriendelijke vrijwilligster die de familie helpt. In een groene jas en hoofddoek. En Anneke speelt Maja, de zus van Joe. Ook met warrige pruik. Ze draagt verder een T-shirt, daarover een dik vest, daaronder een kort rokje, met daar weer onder een legging. Ze loopt wankel, met haar benen wijd, alsof ze dronken is.
Tussen de toneelstukken door zijn ze in de kleedkamer. De tafel met spiegels wordt dan voor op het toneel gezet. Daarachter staat een rek met kleding. Er hangt geen raam.
De acteurs dragen in de kleedkamer gewone vrijetijdskleding. Tenzij ze zich omkleden voor het stuk waarin ze gaan spelen.
Het licht in de kleedkamer is altijd groot en wit. In de andere scenes is het licht veel warmer.
Voor de voorstellingen met live audiodescriptie is er een meet & feel inleiding. Je wordt enkele dagen van tevoren door het theater geïnformeerd over de aanvangstijd van de inleiding en andere praktische zaken.
Zodra het tijdstip van de inleiding bekend is, vind je deze ook onder het kopje Waar en Wanneer op komthetzien.nl/WatMoetenWeMetMaartje
De voorstelling heeft geen pauze.
De blindentolk van Komt het Zien! is Hilbert.
Wij wensen je een fijne voorstelling.
Een agenda met overzicht van voorstellingen met live audiodescriptie door blindentolken vind je op komthetzien.nl/agenda
Voor contact met Komt het Zien! stuur je een mail naar info@komthetzien.nl